ΑΣΚΗΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ
ΕΙΚΟΝΕΣ
Πρόσωπα: Δασκάλα, Ταχυδρόμος, Νοσοκόμα, Πυροσβέστης
Τοπία: Χωριό, Πόλη, Παραλία, Χιονισμένο τοπίο
Ενέργειες: Τρέξιμο, Χτίσιμο, Κολύμβηση, Ποδηλασία
Αντικείμενα: Καθρέφτης, Καρπούζι, Μπουλντόζα, Μίξερ
Η πρώτη ομάδα, ο "ΚΕΡΑΥΝΟΣ", έτυχε τις κίτρινες εικόνες και έγραψε την ιστορία:
"Η πυρκαγιά"
Κάποτε σ' ένα χωριό της Ελλάδας, τη Μεθώνη, ζούσε ένας πυροσβέστης. Ο πυροσβέστης αυτός ήταν πολύ περήφανος για τη δουλειά του. Έσβηνε με πάθος φωτιές και βοηθούσε τους ανθρώπους με τη δουλειά του.
Μια μέρα στη Μεθώνη έπιασε μια μεγάλη φωτιά. Ήταν τόσο μεγάλη που κανείς δεν μπορούσε να τη σβήσει. Ο πυροσβέστης όμως έλεγε ότι μπορούσε κι ότι ήταν εύκολο. Τότε ο δήμαρχος του χωριού κάλεσε τον πυροσβέστη. Του είπε να σβήσει τη φωτιά γρήγορα. Ο πυροσβέστης πήγε σαν σφαίρα στο χωριό. Όταν αντίκρισε τη φωτιά κατάλαβε ότι τα πράγματα ήταν δύσκολα.
Στο χωριό υπήρχε ένας σύλλογος ποδηλατών που βοηθούσαν σε τέτοιες περιπτώσεις. Ο πυροσβέστης τους έδωσε από ένα λάστιχο στον καθένα κι έκαναν τον κύκλο του χωριού. Προσπαθούσαν να σβήσουν τη φωτιά. Όμως η φωτιά δεν έσβηνε.
Ο πυροσβέστης λίγο πιο πέρα είδε έναν μπουλντοζιέρη που έφτιαχνε μαζί με τους συνεργάτες του έναν δρόμο. Του ζήτησε να κουβαλήσει άμμο για να καταφέρουν να σβήσουν τη φωτιά. Ο μπουλντοζιέρης έκανε ό,τι του είπε.
Τελικά κατάφεραν όλοι μαζί με καλή συνεργασία να σβήσουν τη φωτιά. Οι κάτοικοι του χωριού τους ευχαρίστησαν.
Από τότε έγιναν όλοι φίλοι και έζησαν ευτυχισμένοι, μονοιασμένοι και πάντα συνεργάζονταν. Έτσι το χωριό τους έγινε το πιο όμορφο χωριό της Ελλάδας.
Ευδοκία, Ζέφη, Άννα, Νίκος, Πέτρος, Μαρία
Η δεύτερη ομάδα, το "ΧΡΥΣΟ BIG BEN , έτυχε τις πράσινες εικόνες και έγραψε την ιστορία:
"Το μαγικό μίξερ"
Μια φορά κι έναν καιρό σ' ένα χιονισμένο χωριό ζούσε ένα παιδάκι που το έλεγαν Ηρακλή. Ο Ηρακλής ονειρευόταν να γίνει όταν μεγαλώσει ταχυδρόμος.
Μια μέρα που η μητέρα του Ηρακλή είχε γενέθλια της χάρισαν ένα όμορφο βυσσινί μίξερ. Η μητέρα του χάρηκε πολύ γιατί της άρεσε να φτιάχνει γλυκά.
Το βράδυ ο Ηρακλής άκουσε έναν περίεργο ήχο που ερχόταν από την κουζίνα. Σηκώθηκε από το κρεβάτι του και πήγε στην κουζίνα. Εκεί ανακάλυψε πως το μίξερ που είχαν χαρίσει στη μαμά του, ήταν μαγικό.
Το πρωί που σηκώθηκαν οι γονείς του από το κρεβάτι είδαν το τραπέζι γεμάτο γλυκά. Ενθουσιάστηκαν πολύ γιατί νόμισαν ότι τα έκανε ο Ηρακλής.
Επειδή υπήρχαν κάθε μέρα πολλά γλυκά μέσα στο σπίτι, αποφάσισαν να φτιάξουν ένα κέντρο για τους φτωχούς. Κάθε μέρα σ' αυτό το κέντρο, οι βασανισμένοι άνθρωποι, έβρισκαν κάτι χρήσιμο να φάνε.
Μεγάλος βοηθός σε όλα ήταν ο Ηρακλής, αλλά δεν έπαψε να θέλει να γίνει ταχυδρόμος. Έτσι όταν μεγάλωσε έγινε ταχυδρόμος των φτωχών. Πήγαινε και γράμματα στους φτωχούς.
Από τότε μέχρι σήμερα όλοι μιλούν για τον μικρό Ηρακλή που έγινε μεγάλος, πολύ γνωστός και χρήσιμος στον κόσμο.
Αναστασία, Βαλέρια, Δημήτρης, Κωνσταντίνος, Νικόλας, Φωτεινή
τα " ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΣΙΤΑΧ"
Η τρίτη ομάδα, τα " ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΣΙΤΑΧ", έτυχε τις κόκκινες εικόνες και έγραψε την ιστορία:
"Η νεράιδα του καρπουζιού"
Σε μια πόλη υπήρχε ένα μεγάλο σχολείο, στο οποίο δίδασκε μια δασκάλα, η κ. Κρίστη. Η κ. Κρίστη μια μέρα έφερε στο σχολείο ένα καρπούζι για να κάνει πολλά πειράματα. Τα παιδιά ήταν πολύ ενθουσιασμένα που θα έκαναν πειράματα.
Μόλις έκοψαν το καρπούζι ακούστηκε μία φωνή από ένα μικρό νεραϊδάκι. Το νεραϊδάκι, όταν αντίκρισε την κ. Κρίστη άρχισε να τρέχει. Τα παιδιά το είδαν και άρχισαν να το κυνηγούν. Το νεραϊδάκι τους εξήγησε ότι ήταν μια νεράιδα του τρεξίματος. Τα παιδιά την άκουσαν προσεχτικά και ήθελαν να τους μάθει να τρέχουν γρήγορα.
Η κ. Κρίστη τους επέτρεψε να βγουν έξω. Εκεί έμαθαν αυτό που ήθελαν. Έμαθαν να τρέχουν πολύ γρήγορα. Έτσι τέλειωναν όλες τις υποχρεώσεις τους όταν έπρεπε και είχαν χρόνο να παίζουν και να χαίρονται.
Όλοι αυτοί έζησαν για πολλά χρόνια ευτυχισμένοι μεταφέροντας τις γνώσεις τους και σε άλλους. Σ' αυτό τους βοήθησε και η κ. Κρίστη.
Άννα-Μαρία, Αποστολία, Αχιλλέας, Ζωή, Νίκος, Παναγιώτης
Η τέταρτη ομάδα, η "ΑΣΤΡΑΠΗ", έτυχε τις μπλε εικόνες και έγραψε την ιστορία:
"Ο κολυμβητής στη φυλακή"
Κάποτε ήταν ένας κολυμβητής που πήγε ταξίδι στη Χαβάη, στη θάλασσα. Εκεί καθώς κολυμπούσε, άρχισε η θάλασσα να έχει κύμα. Ο κολυμβητής αγχώθηκε, βούλιαξε μες τη θάλασσα και είδε έναν μαγικό κόσμο με ψάρια που μιλούσαν κι ένα χταπόδι τροχονόμο.
Ο κολυμβητής ξαφνικά είδε ένα σκυλόψαρο που έπαιζε με ένα διαμάντι και του το έκλεψε. Έτσι μπήκε στη φυλακή. Στη φυλακή βρήκε ένα μαγικό καθρέφτη. Τον είχε κρύψει κάποιος πειρατής. Ήταν πανέμορφος και τον πήρε κρυφά και τον έβαλε στον σάκο του.
Για να φύγει ο κολυμβητής από τη φυλακή έπρεπε να επιστρέψει το διαμάντι. Αυτός δεν ήθελε να το δώσει πίσω και έψαχνε τρόπο να δραπετεύσει.
Προσπάθησε να δραπετεύσει μια μέρα που ένας φύλακας ξέχασε τα κλειδιά του στην πόρτα του κελιού. Ο κολυμβητής πήρε τα κλειδιά και δραπέτευσε. Τον πυροβόλησε ένα ψάρι και το χταπόδι-τροχονόμος. Τον τραυμάτισαν, τον έπιασαν και του έκαναν ηλεκτροσόκ.
Στο τέλος ένα μύδι που ήταν φίλος του τον βοήθησε. Τον πήγε σε μια γνωστή του νοσοκόμα. Η νοσοκόμα τον γιάτρεψε. Αυτός επειδή δεν είχε λεφτά της χάρισε τον μαγικό καθρέφτη αν και τον λάτρευε. Έτσι έγιναν φίλοι για πάντα!
Στο τέλος ένα μύδι που ήταν φίλος του τον βοήθησε. Τον πήγε σε μια γνωστή του νοσοκόμα. Η νοσοκόμα τον γιάτρεψε. Αυτός επειδή δεν είχε λεφτά της χάρισε τον μαγικό καθρέφτη αν και τον λάτρευε. Έτσι έγιναν φίλοι για πάντα!
Χρήστος, Μαρία, Αριστοτέλης, Τάσος, Σωτήρης, Δημήτρης
