ΠΡΑΓΩΓΗ ΓΡΑΠΤΟΥ ΛΟΓΟΥ 2

• Στην Ευέλικτη Ζώνη, συμμετέχουμε στο πρόγραμμα της Δημιουργικής Γραφής, «Μια ιστορία ταξιδεύει».
• Στα πλαίσια του προγράμματος αυτού, του μαθήματος της Γλώσσας και της Φιλαναγνωσίας και χρησιμοποιώντας κάποιες εικόνες, δημιουργήσαμε και γράψαμε ιστορίες για μάγισσες και για νεράιδες.

«Η μάγισσα Κακίστρο»

  Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια όμορφη πολιτεία, ζούσε μια πλούσια οικογένεια. Η οικογένεια αυτή είχε δύο παιδιά, τον Βλαδίμηρο και τη Ζαχαρούλα και ζούσε σε ένα παλάτι.

   Καθώς γυρνούσαν τα δύο αδέρφια από το σχολείο τους είδαν μια μια μάγισσα, που πίστευε πως για ό,τι κακό της συνέβαινε έφταιγαν τα παιδιά. Η μάγισσα θέλησε να τους εκδικηθεί και τους μετέτρεψε σε βατράχους. 

  Ευτυχώς, ήρθε μια πριγκίπισσα, η Βηβλέμ. Η Βηθλέμ ήταν μια καλόψυχη πριγκίπισσα, η οποία δεν άντεχε την αδικία. Διέταξε, λοιπόν τη μάγισσα, να μη βασανίζει άδικα τα παιδιά γιατί αλλιώς θα πλήρωνε με τον χαμό των παιδιών της. Τελικά κατάφερε να πείσει τη μάγισσα να τους ξανακάνει ανθρώπους. ΄

   Όταν τα αδελφάκια γύρισαν στο σπίτι. Η μαμά Πασχαλία ετοίμαζε φαγητό. Είδε τα παιδιά της και τα ρώτησε ανήσυχη, πού ήταν τόσες ώρες. Η Ζαχαρούλα της εξήγησε την περιπέτειά τους. 

   Αργότερα τα νέα τους τα έμαθε και ο πατέρας τους, ο Εμμανουήλ. Έτσι όλη η οικογένεια έκατσε, συζήτησε και πήρε μια απόφαση. Κάλεσε την Κακίστρο για φαγητό. Της εξήγησαν πως αυτό που έκανε ήταν πολύ κακό για όλους. Με τη συμπεριφορά τους την έπεισαν κι αυτή ζήτησε συγνώμη από τα παιδιά.

   Στο τέλος γλέντησαν όλοι μαζί κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς ακόμη πιο καλά!

Αναστασία Κ. ,   Δημήτρης  Μ.

«Προσοχή!!! Μάγισσα!!!»

  Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια όμορφη πόλη, η Χαρουμενούπολη. Εκεί οι άνθρωποι ζούσαν χαρωποί κι ευτυχισμένοι. Ποτέ δεν λυπόταν και δεν έκλαιγαν. Κοντά τους όμως, ζούσε και μια πολύ κακιά μάγισσα, η Παγομάρα.

 Η Παγομάρα δεν άντεχε να βλέπει χαρούμενους και χαμογελαστούς τους ανθρώπους. Έτσι, μια μέρα, τους μεταμόρφωσε όλους σε ακρίδες. Η πόλη τους έγινε πια μελαγχολική και ονομάστηκε Ακριδούπολη.

   Από τότε οι κάτοικοι της Ακριδούπολης δεν ήταν χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι. Έγιναν λυπημένοι και μελαγχολικοί.

    Για καλή τους τύχη, κάπου εκεί κοντά, σ' έναν πύργο, ζούσε μια γενναία κοπέλα, η Χάνα. Τη Χάνα δεν την είχε μαγέψει η Παγομάρα γιατί ήταν κλεισμένη στον πύργο του κάστρου της. Βγήκε κρυφά και πήγε στη μάγισσα. Την κάλεσε σε ξιφομαχία, την  νίκησε και της είπε: " Αφού σε νίκησα, απαιτώ να κάνεις κανονική την πόλη μου!". Η μάγισσα αναγκάστηκε να την υπακούσει. Έτσι η πόλη  και οι κάτοικοι ξαναπήραν τη μορφή που είχαν πριν.

   Από τότε, οι κάτοικοί της Χαρουμενούπολης δεν  έχασαν ποτέ το χαμόγελό τους και ζούνε ευτυχισμένοι και χαρούμενοι.

Μαρία Π.,  Άννα-Μαρία Σ.

«Κρίστη, η φοβερή μάγισσα!»

Κάποτε, κάπου μακριά, υπήρχε μια πόλη, η Χαμογελαστούπολη. Σ’ αυτή την πόλη όλοι ζούσαν υπέροχα. Υπήρχαν υδραυλικοί, δάσκαλοι, αρχιτέκτονες, ποδοσφαιριστές, γεωργοί, φοιτητές δημοσιογράφοι και πολλοί άλλοι περίεργοι τύποι.

Κάπου εκεί ψηλά υπήρχε ένα κάστρο στο οποίο ζούσε μία φοβερή μάγισσα, η Κρίστη. Ζούσε εκεί μαζί με τις κόκκινες νυχτερίδες, που αντί για φτερά είχαν καραμέλες με αίμα. Οι νυχτερίδες είχαν την ικανότητα να μιλάνε.

Η Κρίστη μια μέρα κοιτούσε τους ανθρώπους που ήταν χαρούμενοι και για να καταλάβει το γιατί, ρώτησε τις νυχτερίδες. Αυτές της είπαν ότι οι άνθρωποι γιόρταζαν γιατί είχαν καταφέρει να τους εξορίσουν σ’ αυτό το κάστρο στην άκρη της πόλης.

Η μάγισσα θύμωσε πολύ. Καβάλα στη σκούπα της πήγε στο σπίτι του δικαστή που την είχε εξορίσει. Η οικογένεια του δικαστή τρόμαξε πολύ κι αυτή τους πέτρωσε. Η Κρίστη ήταν πολύ ευχαριστημένη.

Ξαφνικά όμως, εμφανίστηκε η πριγκίπισσα, Κάλλη. Η Κάλλη ήταν μια υπέροχη πριγκίπισσα η οποία δεν ανεχόταν την αδικία. Απείλησε την Κρίστη πως θα τη σκότωνε αν δε διόρθωνε τα πράγματα. Έτσι αναγκάστηκε να ξανακάνει τους ανθρώπους κανονικούς.

Η μάγισσα κατάλαβε το λάθος της και άλλαξε. Έγινε μια πολύ καλή μάγισσα. Από τότε όλοι ζουν σ’ αυτή την πόλη ευτυχισμένοι και καλά κι εμείς καλύτερα.

Παναγιώτης Μ., Ευδοκία Α., Δημήτρης Ν.

«Η παστιτσόμπαμια»

Μια φορά κι έναν καιρό, πολύ μακριά από εδώ, σε μια χώρα παράξενη, τη Μαγιστούπολη, ζούσε μια μάγισσα που τη λέγανε Καραμαλλή.

Η Καραμαλλή είχε ένα γιο που τον έλεγαν Στέφανο. Η γυναίκα του ήταν η Ευγενία μια καλόκαρδη και ευγενική κυρία. Η Καραμαλλή δε συμπαθούσε καθόλου την Ευγενία και ήθελε να την κάνει κακιά.

Για το λόγο αυτό πήγε σε ένα μαγαζί που πουλούσε φίλτρα. Αγόρασε ένα φίλτρο που σε κάνει κακό. Έκανε ένα τραπέζι και κάλεσε τον Στέφανο και την Ευγενία. Μαγείρεψε μπάμιες που δεν άρεσαν καθόλου στην Ευγενία.

Όταν ήρθε το απόγευμα, ο Στέφανος και η Ευγενία έφτασαν στο σπίτι της Καραμαλλή. Αυτή φώναξε την Ευγενία να δοκιμάσει το φαγητό της, την παστιτσόμπαμια. Ανάγκασε την Ευγενία να το δοκιμάσει. Το δοκίμασε και λιποθύμησε. Τότε ο Στέφανος έριξε καθαρό και κρύο νερό στην Ευγενία κι αυτή συνήλθε.

Η Ευγενία με την καλή καρδιά της συγχώρεσε την Καραμαλλή και αυτό την έκανε να αλλάξει και να γίνει άλλος άνθρωπος. Μαγείρεψε ένα υπέροχο δείπνο χωρίς φίλτρα κι έφαγαν όλοι μαζί χαρούμενοι.

Ζαφειρία Τ., Βαλέρια Π.

«Το Ωραίο Κάστρο»

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένας μπαμπάς, μια μαμά και δύο παιδιά. Ζούσαν στο Ωραίο Χωριό που ήταν χτισμένο στην άκρη της γης.

Η οικογένεια είχε μπει στο Ωραίο Κάστρο. Όταν μπήκαν μέσα βρήκαν ένα σεντούκι. Δεν ήξεραν ότι μέσα υπήρχε μια άγρια μάγισσα, η Κρικέλα, που την έτρεμαν. Νόμιζαν ότι είχε χρυσάφι. Ξαφνικά βγήκε η μάγισσα από το σεντούκι και τους έκανε κρύσταλλα.

Ευτυχώς ήρθε μια κοπέλα που την έλεγαν Έλεν. Η Έλεν γλίτωσε από τη μάγισσα γιατί έλειπε σε διακοπές. Αποφάσισε να σκοτώσει τη μάγισσα και να σώσει την οικογένειά της.

Επειδή είχε πολύ μεγάλη δύναμη και ισχυρή θέληση, η Έλεν, κατάφερε να εξοντώσει την μάγισσα Κρικέλα. Έτσι σώθηκε η οικογένειά της κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Κωνσταντίνος Κ., Αριστοτέλης Β.

«Η αλλαγή της μάγισσας»

Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια όμορφη πόλη την Καστρόπολη, ζούσαν πολλοί εργατικοί άνθρωποι που ήθελαν να φτιάξουν ένα κάστρο.

Μια μέρα άρχισαν να το χτίζουν. Τότε ήρθε η μάγισσα Κασσάνδρα και μεταμόρφωσε τα πάντα σε μήλα. Μεταμόρφωσε τα πάντα σε μήλα γιατί είχε θυμώσει επειδή οι άνθρωποι της πήραν το ραβδί της. Στη συνέχεια κάλεσε έναν δράκο από μακριά να φάει τους ανθρώπους-μήλα.

Ευτυχώς, την τελευταία στιγμή, ήρθε μια νεράιδα που έκανε τη μάγισσα καλή και τον δράκο σαύρα. Η μάγισσα έκανε τους ανθρώπους πάλι κανονικούς. Μαζί με τη νεράιδα τούς βοήθησε να φτιάξουν το κάστρο τους. Έτσι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Αποστολία Ι., Νίκος Π.

«Οι άνθρωποι ξανανικάνε»

Μια φορά κι έναν, σε ένα χωριό που το έλεγαν Κρυστάλλινη Πολιτεία, ζούσαν άνθρωποι και ζώα αρμονικά. Όλοι ήταν ευτυχισμένοι εκτός από την μάγισσα Elisa.

Η Elisa ήθελε να φέρει τη δυστυχία και τον πάγο στους ανθρώπους. Αυτή τη φορά ήταν πιο δυνατή και πιο ισχυρή από ποτέ.

Οι άνθρωποι όταν είδαν την Elisa να πλησιάζει, τρόμαξαν και προσπάθησαν να φύγουν. Αυτή όμως, τους επιτέθηκε και τους πάγωσε γιατί δεν μπορούσε να τους βλέπει ευτυχισμένους.

Για καλή τους τύχη ήρθε στην πόλη τους μια όμορφη νεράιδα, η Ανέμη. Η Ανέμη ήταν πολύ δυνατή και είχε μεγάλη καρδιά. Θύμωσε με την Elisa, την νίκησε και την ανάγκασε να ξεπαγώσει τους ανθρώπους.

Μετά από αυτό, έστησαν μεγάλο γλέντι, ήπιαν και δόξασαν την Ανέμη και έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Φωτεινή Π., Αχιλλέας Θ.

«Η Παγωμένη πόλη»

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια πόλη που την έλεγαν Φανταστούπολη. Όλοι περνούσαν πολύ καλά σ’ αυτή την πόλη, μέχρι που ήρθε στην πόλη μια μάγισσα , η μάγισσα Παγερή-Γερή. Στην Παγερή-Γερή δεν άρεσε που οι άνθρωποι ήταν χαρούμενοι. Γι’ αυτό το λόγο τους πάγωσε όλους.

Ευτυχώς από τη δράση της μάγισσας γλίτωσε η βασιλοπούλα Πηνελόπη. Η Πηνελόπη είχε πάνω της ένα αντίδοτο. Αυτή πήγε να σκοτώσει τη μάγισσα και της είπε: «Θα σε σκοτώσω αν δεν ξεπαγώσεις την πόλη μας!». Εκείνη απάντησε: «Σε προκαλώ σε μονομαχία!». Η μάγισσα εξοντώθηκε από την Πηνελόπη και αναγκάστηκε να ξεπαγώσει την πόλη και όλους τους κατοίκους της.

Μετά από αυτό, όλοι έγιναν χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι. Έτσι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Τάσος Β., Πέτρος Κ.

«Η Σούπερ Πριγκίπισσα Ελένη»

Έναν καιρό και μια φορά, ήταν μία ευτυχισμένη πολιτεία. Εκεί ζούσε μια μεγάλη οικογένεια, η οικογένεια του Μπάρμικιου και μια μάγισσα, η Άλση με την όμορφη κόρη της την πριγκίπισσα Ελένη.

Μια μέρα η οικογένεια Μπάρμικιου πήγε βόλτα στον κήπο της μάγισσας. Αυτή όταν τους είδε να μπαίνουν στο κάστρο της θέλησε να τους κάνει και τους έκανε παγοκολόνες.

Την άλλη μέρα η πριγκίπισσα Ελένη πήγε βόλτα στην πλατεία. Εκεί είδε όλη την οικογένεια μαγεμένη να διακοσμεί το χώρο. Η Ελένη θύμωσε γιατί κατάλαβε ότι ήταν έργο της μάνας της. Πήγε την εκβίασε και της είπε: «Άφησέ τους ελεύθερους, αλλιώς θα σε σκοτώσω!». Αυτή τους ελευθέρωσε γιατί ήξερε πως η κόρη της είχε μεγάλη δύναμη και πείσμα.

Από τότε και για την υπόλοιπη ζωή τους όλοι έζησαν ευτυχισμένοι και χαρούμενοι.

Ζωή Τ., Νικόλας Μ.

« Η κακιά μάγισσα»

Μια φορά κι έναν καιρό, σε μια πανέμορφη πολιτεία ζούσε μια πλούσια οικογένεια. Εκεί πήγε να ζήσει και μια κακιά μάγισσα, που την έλεγαν Κακίστρα.

Όταν η οικογένεια είδε τη μάγισσα, τρόμαξε πάρα πολύ και δεν είχε άδικο. Η μάγισσα κούνησε το ραβδί της και τους πάγωσε. Τους έκανε κρυσταλλάκια.

Ευτυχώς, περνούσε από εκεί μια καλόκαρδη νεράιδα, η Τσενέκ. Η Τσενέκ λυπήθηκε την οικογένεια και με τη νεραϊδίσια δύναμή της την ξεπάγωσε. Στη θέση τους πάγωσε την κακιά μάγισσα και τη μετέτρεψε σε καλή μάγισσα.

Μαζί με την οικογένεια και την Τζενέκ έστησαν ένα μεγάλο γλέντι κι έζησαν ευτυχισμένοι για πάντα.

Άννα Μ., Σωτήρης Π.

ΜΙΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ

• Στα πλαίσια του ίδιου εκπαιδευτικού προγράμματος, του μαθήματος της Γλώσσας και της Φιλαναγνωσίας, χρησιμοποιώντας κάποιες εικόνες και διαβάζοντας κάποιες φανταστικές ιστορίες, δημιουργήσαμε και γράψαμε τις δικές μας ιστορίες για ένα ταξίδι στο διάστημα.
• Άλλωστε οι πλανήτες, τα αστέρια και ο απέραντος ουρανός κρύβουν πολλά ανεξήγητα μυστήρια για όλους μας. Από αυτά εμπνευστήκαμε κι εμείς και γράψαμε τη δική μας φανταστική ιστορία για ένα ταξίδι που θα θέλαμε να κάνουμε στο διάστημα και μετά την εικονογραφήσαμε.

Η  ΤΑΙΝΙΑ  ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ

Κάποια μέρα πήγα στο σινεμά μαζί με τις φίλες μου. Θέλαμε να δούμε μια διαστημική ταινία. Ξαφνικά, καθώς παρακολουθούσαμε, μας ρούφηξε η ταινία και πήγαμε στο διάστημα.
   Ο πλανήτης που προσγειωθήκαμε λεγόταν Ζεντόκ. Γύρω μας είδαμε πολλούς εξωγήινους που μας κοίταζαν με περιέργεια. Φοβηθήκαμε πολύ, αλλά σύντομα ξεπεράσαμε τον φόβο μας και γίναμε φίλοι. Τους εξηγήσαμε πως είμαστε διαφορετικά όντα και πως λεγόμαστε άνθρωποι.
   Στη συνέχεια μάθαμε να παίζουμε όμορφα όλοι μαζί και να συνεννοούμαστε. Όταν όμως ήρθε ή ώρα να φύγουμε ήμασταν λυπημένοι. Οι νέοι φίλοι μας μας έδωσαν ένα διαστημόπλοιο από αστέρια και φύγαμε.
   Από τότε τους σκέφτομαι κάθε μέρα και θέλω να τους ξαναεπισκεφτώ. Μου άρεσε πολύ αυτό το ταξίδι. Ένιωθα τέλεια!           Αποστολία Ι.

"ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ"

   Κάποτε, ο παππούς μού είχε πει ότι είχε πάει στο φεγγάρι με έναν πύραυλο. Πήγε εκεί, για να σώσει έναν άνθρωπο, τον Τομ, που τον είχαν πιάσει οι Αρειανοί.
   Όταν πήγε σ' αυτόν τον πλανήτη δεν είδε κανέναν. Νόμιζε ότι είχε πάει σε λάθος μέρος. Ξαφνικά όμως, άκουσε μια τσιρίδα και κατάλαβε πως ήταν ο σωστός πλανήτης. Έβαλε το αυτί του στο χώμα και άκουσε τους Αρειανούς να λένε: "Χα! Χα! Χα! Ώρα να τον μαγειρέψουμε!"
   Ο παππούς μου, που στεκόταν πάνω από την είσοδο, κουνήθηκε κι έπεσε μέσα. Σηκώθηκε, έβγαλε το διαστημικό του όπλο και τους σκότωσε όλους. Έτσι κατάφερε να σώσει τον Τομ Κρουζ, τον πήρε και ξαναγύρισαν στη γη.
    Ενθουσιασμένος, είπα στον παππού μου ότι μου άρεσε πολύ αυτή η ιστορία και ήθελα να μου την ξαναπεί.
                                                                      Δημήτρης Ν.
  

"ΤΑΞΙΔΙ  ΣΤΗ ΣΕΛΗΝΗ"

   Κάποτε, εγώ και η κολλητή φίλη μου, πήγαμε στην αυλή του σχολείου για να παίξουμε με τα καινούργια ποδήλατά μας. Εκείνη τη στιγμή φύσηξε ένας δυνατός αέρας, μας πήρε και μας πήγε στη Σελήνη.
   Μόλις φτάσαμε τρομάξαμε γιατί ήταν βράδυ κι όλα ήταν σκοτεινά. Έτσι κι εμείς ξαπλώσαμε σε μια γωνιά και κοιμηθήκαμε. Το πρωί αρχίσαμε να περπατάμε και να εξερευνούμε τον χώρο. Βρήκαμε μια πόλη που για σπίτια είχε μανταρίνια και  ένα τεράστιο πορτοκάλι που ήταν το σπίτι του βασιλιά. Μπήκαμε μέσα και είδαμε έναν πολύ μεγάλο εξωγήινο.
   Αυτός ήταν ο βασιλιάς και μας ξενάγησε σε όλη την Σελήνη. Η Σελήνη ήταν άσπρη, είχε λακκούβες και βουναλάκια και έβλεπες τη Γη.
   Το άλλο πρωί καταφέραμε με τη βοήθεια του εξωγήινου να γυρίσουμε στη Γη. Διηγήθηκα στους γονείς μου την περιπέτειά μας και αυτοί εντυπωσιάστηκαν. Κάθε βράδυ φοβόμουν μην έρθουν και με πάρουν οι εξωγήινοι. Σιγά σιγά όμως, το ξεπέρασα και τώρα δε φοβάμαι πια.
                                                                     Αναστασία Κ.

"ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟΣΤΙΜΟ"

   Όταν ήμουν μικρή, είχα διαβάσει ένα βιβλίο που μιλούσε για πλανήτες. Μου άρεσε πιο πολύ ο πλανήτης Συννεφόστιμο.

   Στον πλανήτη αυτόν, τα συννεφάκια, κάθε χίλια χρόνια, διάλεγαν ένα παιδί από τη Γη και το καλούσαν κοντά τους. Ξάφνου μια μέρα κάλεσαν εμένα.

    Όταν κοιμήθηκα το βράδυ είδα ένα χάρτινο πλοίο και ξαφνικά βρέθηκα στον πλανήτη Συννεφόστιμο. Εκεί ζούσαν τα συννεφάκια σε σπίτια από υδρατμούς. Τα δέντρα είχαν φύλλα από δροσοσταλίδες. Με καλοδέχτηκαν τα συννεφάκια και ήθελαν να μείνω για πάντα μαζί τους. Εγώ τους είπα ότι έπρεπε να γυρίσω στη Γη για να πάω στο σχολείο. Αυτά, επειδή με αγαπούσαν, με ξενάγησαν παντού και με άφησαν να φύγω.

    Αυτά έχω να σου γράψω σήμερα αγαπητό μου ημερολόγιο και θέλω να σου πω ότι είναι μια αληθινή ιστορία.                                 Φωτεινή Π.

"ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ"

   Μια μέρα, το μεσημέρι, η μαμά μου με έστειλε στη λαϊκή να πάω να ψωνίσω. Όταν τελείωσα πήγα στο ψιλικατζίδικο και πήρα ένα πακέτο χαρτιά για να τα κολλήσω το ένα μετά το άλλο. 

   Μόλις γύρισα τα κόλλησα και έκανα ένα γιγάντιο αεροπλάνο. Όταν το είδα μου ήρθε η ιδέα να πάω στο φεγγάρι. Ανέβηκα με το αεροπλάνο σε ένα δέντρο. Ήμουν σίγουρος ότι θα πετούσε γιατί είδα τον καιρό και είπε ότι θα είχε τυφώνες.

   Ξαφνικά φύσηξε ένας δυνατός άνεμος, πέταξα και πήγα στο φεγγάρι. Εκεί είδα πάρα πολλούς εξωγήινους, που με καλοδέχτηκαν. Μου είπαν ότι μιλάνε χίλιες γλώσσες. Ανάμεσα σ' αυτές είναι και η δικιά μου η Ελληνική. Με ξενάγησαν παντού.

   Το ταξίδι στο φεγγάρι είναι το καλύτερο ταξίδι που έχω πάει στη ζωή μου.

                                                   Τάσος Β.

"ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ"

   Κάποτε, ήθελα να πάω στο διάστημα. Αφού θα πήγαινα, έφτιαξα ένα διαστημόπλοιο. Μια μέρα που η θάλασσα ήταν τέλεια και το φεγγάρι όμορφο, έφτασα στο διάστημα.
   Εκείστο διάστημα είδα όλους τους πλανήτες. Ήταν υπέροχοι. Συνάντησα και πολλούς εξωγήινους. Τους φοβήθηκα. Είχαν ένα πολύ μεγάλο μάτι και ήταν παράξενοι. Έφυγα και γύρισα στη Γη.
   Το πρωί αισθανόμουν φόβο. Ευτυχώς πολύ σύντομα ξεπέρασα τους φόβους μου και τώρα κοιτώ τον ουρανό και χαιρετώ τους εξωγήινους.
                                                             Μαρία Π.

"Ο ΚΙΚΟ ΣΤΗ ΓΗ"

   Κάποτε, συνάντησα τον παππού μου και μου διηγηθηκε μια ιστορία, από τότε που ήταν μικρός.
  Όταν ήταν παιδί, την ώρα που έκανε ποδήλατο, έπεσε μπροστά του ένας μετεωρίτης. Ο μετεωρίτης ήταν από κεφτεδάκια και είχε μέσα του έναν Αρειανό. 
    Ο Αρειανός είχε την ικανότητα να μιλάει διάφορες γλώσσες. Είχε ένα αυτί, δέκα μάτια και τέσσερα χέρια. Ο παππούς μου τον ρώτησε, πώς τον λένε. Ο Αρειανός του απάντησε ότι τον λένε Κίκο και πως είχε χαθεί παίζοντας με τους πλανήτες και τρώγοντάς τους.
   Ο παππούς λυπήθηκε τον Κίκο και τον πήγε σπίτι του. Εκεί του έμαθε να φτιάχνει ποδήλατα από αλεύρι και γυαλιά από ζαχαρωτά.
   Το άλλο πρωί ο Κίκο αποφάσισε να γυρίσει στο σπίτι του, στον πλανήτη Ζίνου. Μαζί με τον παππού μου έφτιαξαν ξανά τον κομήτη, απλά με μηχανή τούρμπο μηχανή.
   Στο τέλος όταν τελείωσαν ο Κίκο έφυγε. Ο παππούς στεναχωρήθηκε γιατί του έλειπε η παρέα του Κίκου.
   Εγώ είπα στον παππού μου ότι ήταν πολύ ωραία η ιστορία που μου διηγήθηκε. Του είπα επίσης ότι κάποια στιγμή θα ήθελα και εγώ να κάνω έναν εξωγήινο φίλο.

Ευδοκία Α.

"ΠΑΝΩ  ΣΤΟ  ΦΕΓΓΑΡΙ"

   Μια μέρα έπαιζα με μια φίλη μου στην αυλή και ξαφνικά έβγαλε έναν πολύ δυνατό αέρα. Ο αέρας μας πήρε ψηλά και μας πήγε στο  φεγγάρι.

   Όταν φτάσαμε εκεί, τρόμαξα γιατί είδα πολλούς εξωγήινους. Το πρωί, όταν ξύπνησα, είδα ένα τεράστιο σπίτι, που το έχτιζε όλο το βράδυ η φίλη μου για μας.
   Μπήκα στο σπίτι και είδα ένα εργαστήριο. Η φίλη μου με ενημέρωσε ότι σ' αυτό το εργαστήριο θα φτιάξουμε έναν πύραυλο για να γυρίσουμε στο σπίτι μας.
   Την άλλη μέρα ξεκινήσαμε τη δουλειά και σύντομα φτιάξαμε τον πύραυλό μας. Μ' αυτόν τον πύραυλο γυρίσαμε στο σπίτι μας.
   Είχαμε περάσει μια όμορφη περιπέτεια κι ένιωθα πολύ όμορφα.
                                         Άννα Μ.

   
   

  

    

Τάξη: Γ1

Δασκάλα: Εύη Μπίκου